Werner Herzog

“What would an ocean be without a monster lurking in the dark? It would be like sleep without dreams.”

Werner Herzog (born 5 September 1942) is a German screenwriter, film director, author, actor, and opera director. Herzog is a figure of the New German Cinema. His films often feature ambitious protagonists with impossible dreams, people with unique talents in obscure fields, or individuals who are in conflict with nature.

French filmmaker François Truffaut once called Herzog "the most important film director alive." American film critic Roger Ebert said that Herzog "has never created a single film that is compromised, shameful, made for pragmatic reasons, or uninteresting. Even his failures are spectacular." He was named one of the world's 100 most influential people by Time magazine in 2009.

//



“Τι θα ήταν ένας ωκεανός χωρίς ένα τέρας να παραφυλάει στο σκοτάδι; Θα ήταν σαν ύπνος χωρίς όνειρα.”

Ο Βέρνερ Χέρτζογκ (5 Σεπτεμβρίου 1942) είναι Γερμανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός. Ο μόνος σκηνοθέτης που γύρισε μια ταινία για καθεμία από τις επτά ηπείρους, ο Βέρνερ Χέρτζογκ, μεγάλωσε απομονωμένος από τον υπόλοιπο κόσμο σ’ ένα ορεινό χωριό της Βαυαρίας. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας τριγυρνώντας μόνος στα βουνά. Δεν είδε κινηματογράφο, τηλεόραση, ούτε καν τηλέφωνο μέχρι τα 17 του χρόνια. Όμως οι μοναχικοί περίπατοι ενίσχυσαν τη φαντασία του για να μπορεί αργότερα να λειτουργήσει ως σκηνοθέτης. Ένα λήμμα 15 σελίδων σχετικά με τη κατασκευή φιλμ, του έδωσε τις απαραίτητες τεχνικές οδηγίες. Γύρισε τις πρώτες επτά ταινίες του, με μια κάμερα 35 χιλιοστών που έκλεψε από την Κινηματογραφική Σχολή του Μονάχου. Για να χρηματοδοτήσει τα έργα του, ο Χέρτζογκ δούλευε τις νύχτες ως συγκολλητής σε εργοστάσιο χάλυβα.

Γύρισε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, “Σημείο Ζωής”, στην Κω & την Κρητη το 1968. Η διεθνής αναγνώριση ήρθε γρήγορα με την ταινία “Αγκίρε, η Μάστιγα του Θεού” το 1972. Αυτή η ιστορία για τους Ισπανούς κονκισταδόρες, που γυρίστηκε στο τροπικό δάσος του Περού, ήταν η πρώτη από τις πέντε επιτυχημένες συνεργασίες του με τον άλλοτε συγκάτοικό του, τον ατίθασο Γερμανό ηθοποιό, Κλάους Κίνσκι. Οι μεγαλύτερες ταινίες του αφορούσαν ένα θέμα που γνώριζαν και οι δύο καλά, τη μονομανία. Το μεγαλύτερο ίσως παράδειγμα ήταν το «Φιτζκαράλντο”, μια ταινία για έναν τρελό μεγιστάνα που προσπαθεί να χτίσει μια όπερα στην καρδιά της ζούγκλας του Αμαζονίου. Τον τελευταίο καιρό, ο Χέρτζογκ έχει εγκαταλείψει τη μυθοπλασία χάριν των ντοκιμαντέρ, όπως το εξαιρετικά επιτυχημένο “Grizzly Man”, τα οποία συχνά εκτυλίσσονται σε άγρια τοπία και παρακολουθούν αναζητήσεις μιας βαθύτερης πραγματικότητας που ο σκηνοθέτης αποκαλεί “εκστατική αλήθεια”.